زیباترین چیز در مورد هند این است که آنها انواع خاصی از رنگ ها و طرح های لباس را به مناسبت مرتبط می کنند.
در این مقاله لباس هندی در شیراز را که هنوز اکثریت مردم در مناطق روستایی و سنتی هند می‌پوشند، به اشتراک می‌گذاریم.
این سنتی ترین لباس زنان در هند است. پارچه ای به طول 6 تا 9 متر که در قسمت پایین تنه کشیده شده است.
از ابریشم کانچیپورام تا ابریشم باناراسی، پنبه نیلی، از گلدوزی سنگین تا باندج.
همچنین، انواع مختلفی از ساری وجود دارد. و نحوه پوشاندن آن از منطقه ای به منطقه دیگر در هند متفاوت است.
ساری، که بیشتر توسط زنان متاهل پوشیده می شود، یک لباس رایج برای زنان در سراسر هند است.
در 3 تکه ساری، کت و بلوز پوشیده شده است. ساری روی کت پوشیده می شود که مانند یک ته دامن ساده است.
بلوز روی قسمت بالایی بدن پوشیده می شود. آنها می توانند با ساری مطابقت داشته باشند یا برعکس.
تزیینات سنگین مانند آینه کاری، گوتا پتی و غیره روی بلوزها یافت می شود تا آنها را شیک تر کند.
سالوار کورتای سنتی یا سالوار کمیز نتیجه تمرین زنان مسلمان برای پوشیدن لباس های تقسیم شده در دوره مغول بود.
این لباس تا به امروز باقی مانده است و گونه‌ای به نام «چوریدر» دارد که در آن سالوار با شلواری باریک با چین‌هایی در پایین «چوریدر» جایگزین می‌شود.
دوتی تقریباً در سراسر هند پوشیده می شود، اما شکل ممکن است متفاوت باشد.
این لباس‌ها سنت‌های قدیمی ما را با خود حمل می‌کنند که ما را به ریشه‌هایمان متصل نگه می‌دارد و باعث می‌شود از فرهنگ‌های پر جنب و جوش خود لذت ببریم.
اکثراً انتخاب می‌کنند که از کمر شروع کنند و دور شانه‌ها را به پایان برسانند تا قسمت میانی در معرض دید قرار گیرد، اگرچه هر ناحیه سبک بسته‌بندی کمی متفاوت دارد.
مناسبت‌های خاص مانند عروسی، رنگ صورتی یا قرمز دقیق‌تری از ساری را تضمین می‌کند.
شکل اولیه باستانی ساری، Mundum Neriyathum است، طرحی مشابه که فقط برای پوشاندن پاها در نظر گرفته شده بود.
Mundum Neriyathum که امروزه هنوز مورد استفاده قرار می گیرد، از ایالت گرم و مرطوب کرالا می آید، جایی که زنان تا زمان ورود مسلمانان از خاورمیانه برهنه به زندگی خود ادامه می دادند.
این روزها، البته، یک تاپ سبک وزن در بالا پوشیده می شود.
