میگو پوست کنده ممکن است به طور طبیعی یا شیمیایی آلوده باشد، از جمله ناخالصی های دیوکسین، PCB، هورمون ها و آنتی بیوتیک ها.
در واقع، بیشتر میگوی مصرفی از “مزارع” یا مخازن صنعتی بزرگ یا استخرهای کم عمق و مصنوعی وارد می شود. و بدون مراقبت و کنترل دقیق محیطی، باکتری های مضر می توانند شروع به رشد کنند و میگو را آلوده کنند.
سخت پوستان به عنوان یکی از برترین آلرژن های غذایی در نظر گرفته می شوند، حتی یکی از خطرناک ترین ها هستند و افراد بیشتری را نسبت به سایر آلرژن ها به بیمارستان می فرستند.
با این حال، آنهایی که به صدفها حساسیت دارند، لزوماً به سایر انواع ماهی نیز حساسیت ندارند و بالعکس. اطلاعات بیشتر در مورد حساسیت به صدف را اینجا بیابید.
مزایای سلامتی میگو ممکن است شامل بهبود سلامت استخوان و مغز، مدیریت وزن و کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی باشد.
میگو دارای خواص ضد التهابی و ضد پیری است که می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری های مختلف کمک کند.
می تواند به درمان دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن و رفع خستگی چشم کمک کند. همچنین ممکن است درد قاعدگی را تسکین دهد.
میگو می تواند یک گزینه بسیار سودمند برای افزایش سلامت کلی شما به روشی واقعاً خوشمزه باشد.
میگو حاوی مقادیر کمی جیوه است که برای سلامتی انسان خطرناک است و می تواند منجر به مسمومیت با جیوه، مشکلات بینایی و کاهش سلامت جنین شود.
با این حال، این نگرانی های سلامتی ناشی از فراوانی جیوه در رژیم غذایی شماست، بنابراین تا زمانی که رژیم غذایی خود را با مقادیر کنترل شده میگو متعادل کنید، می توانید از خطرات مسمومیت با جیوه جلوگیری کنید.
پورین ها: اگرچه پورین ها یک عنصر طبیعی و ضروری در شیمی بدن ما هستند، سطوح بیش از حد آن می تواند خطرناک باشد، به ویژه در افرادی که قبلاً شرایطی مانند نقرس دارند.
هنگامی که سلول ها می میرند، پورین ها به اسید اوریک تجزیه می شوند و سپس کلیه جریان اسید اوریک را در اطراف یا خارج از بدن مدیریت و هدایت می کند.
میگوها دارای سطوح نسبتاً بالایی پورین هستند که برای اکثر افراد خوب است، اما اگر قبلاً از نقرس رنج می برید، وضعیتی که ناشی از سطوح بالای اسید اوریک است، مصرف زیاد میگو ممکن است این مشکل را تشدید کند.